
ਰੁਬਾਈਆਂ
ਮੰਦਰ ਤਾਂ ਹੈ, ਕੋਈ ਪੁਜਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਤਾਂ ਹੈ, ਪਰ ਭਿਖਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਰੌਲਾ ਬਹੁਤ ਹੈ ਅਜੇ ਵੀ
ਪਰ ਅੰਦਰ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਖ਼ੁਮਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ।
—
ਸੁਖ ਦੇ ਕੇ ਬਣਾ ਲਿਆ ਈ ਆਪਣਾ
ਭੁੱਖ ਦੇ ਕੇ ਬਣਾ ਲਿਆ ਈ ਆਪਣਾ
ਵਾਹ ! ਓ ਦਗ਼ੇਬਾਜ਼ਾ, ਫ਼ਰੇਬ ਤੇਰੇ
ਦੁੱਖ ਦੇ ਕੇ ਬਣਾ ਲਿਆ ਈ ਆਪਣਾ ।
—
ਨਾ ਉਹ ਸਮੇਂ ਰਹਿ ਗਏ, ਨਾ ਉਹ ਯਾਰ ਰਹਿ ਗਏ
ਨਾ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਤੇ ਨਾ ਉਹ ਪਿਆਰ ਰਹਿ ਗਏ
ਸੁਹਣੀ ਬਾਸ ਵਫ਼ਾ ਸੰਦੀ ਦੇਣ ਵਾਲੜੇ
ਫੁੱਲ ਚਲੇ ਗਏ ਬਾਕੀ ਸਭ ਖ਼ਾਰ ਰਹਿ ਗਏ ।
ਡਾ. ਦੀਵਾਨ ਸਿੰਘ ਕਾਲੇਪਾਣੀ