ਦੁਨੀਆਂ ਦਾਰੀ
ਦੁਨੀਆਂ ਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਹਰ ਬੰਦਾ,
ਅਪਣਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਲੱਭੇ ।
ਸੌ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਵੇ,
ਜਦ ਬਣ ਜਾਵਣ ਨੱਬੇ ।
ਰੂਪ ਜਵਾਨੀ ਅਤੇ ਸੁਹੱਪਣ,
ਮੂੰਹ ਧੋਇਆਂ ਨਹੀਂ ਲਹਿੰਦਾ,
ਇਕਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਜਚਦਾ ਰੇਸ਼ਮ,
ਇਕ ਨੂੰ ਖੱਦਰ ਫੱਬੇ ।
ਗੁਣਗੀਣਾਂ ਖਾਵਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ,
ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਕੁੱਝ ਪੈਂਦਾ,
ਢਿਡੀਂ ਪੀੜਾਂ ਹੋਵਣ ਜੀਹਨੇ,
ਕੱਚੇ ਛੋਲੇ ਚੱਬੇ ।
ਨੰਦਾ ਨੌਂ ਦਿਨ, ਨੰਦੇ ਦੇ ਨੌਂ,
ਲੇਖਾ ਇੱਕੋ ਜੇਹਾ,
ਮੰਜੀ ‘ਤੇ ਸਿਰ ਕਿਧਰੇ ਕਰ ਲਓ,
ਲੱਕ ਆਉਂਦਾ ਏ ਗੱਭੇ ।
ਖ਼ੌਰੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਦੁੱਖ ਹੈ,
ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਛਤਾਵਾ,
ਯਾਰੋ ਇਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰੋ ਜੇ,
ਕਿਤੇ ‘ਦੀਵਾਨਾ’ ਲੱਭੇ ।
ਲੇਖਕ : ਇਕਬਾਲ ਦੀਵਾਨਾ