‘ਅਸੀਂ ਮਜ਼ਦੂਰ’ ਕਰ ਕੇ ਮਿਹਨਤ ਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰੀ,
ਕਰਦੇ ਲੋੜ ਟੱਬਰ ਦੀ ਪੂਰੀ।
ਹੱਕ ਤੇ ਸੱਚ ਦੀ ਅਸੀਂ ਕਰਦੇ ਕਮਾਈ,
ਮਿਹਨਤ ਹੀ ਹੈ ਸਾਡੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦੀ ਦਵਾਈ।
ਝੂਠ, ਫਰੇਬ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹਾਂ ਰਹਿੰਦੇ,
ਮੰਦੇ ਬੋਲ ਅਸੀਂ ਨਾ ਕਹਿੰਦੇ।
ਸਾਡੇ ਬਿਨਾਂ ਦੁਨੀਆ ਅਧੂਰੀ,
ਹਰ ਕੰਮ ਲਈ ਅਸੀਂ ਜ਼ਰੂਰੀ।
ਸਾਡੀ ਮਿਹਨਤ ਦੇਵੇ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਖ,
ਕਿਉਂ ਕੋਈ ਸਮਝੇ ਨਾ ਸਾਡੇ ਦੁੱਖ।
ਕਿਰਤ ਸਾਡੀ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਲੁੱਟ,
ਕਾਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਪੈਂਦੀ ਫੁੱਟ।
ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸਭ ਨੇ ਕਰਦੇ,
ਸਮਾਜਵਾਦ ਦੀ ਹਾਮੀ ਭਰਦੇ,
ਹਰ ਜਾਂਦੇ ਜਦੋਂ ਜੋਕਾਂ ਵਰਗੇ ਲੋਕੀਂ,
ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਦਾ ਪਾਣੀ ਭਰਦੇ।
ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਮਾਇਆ ਤੇਰੀ ਤੋਂ ਦੂਰ
ਪਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਚਿੰਤਾ ਰਹਿਤ ਜ਼ਰੂਰ।
ਸੁੱਖ-ਚੈਨ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਹਾਂ ਸੌਂਦੇ,
‘ਸਰਮਾਏਦਾਰੀ’ ਨੂੰ ਫਿਰ ਨਾ ਭਾਉਂਦੇ।
ਰਲ ਮਿਲ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦਾ ਵੀ ਤਿਓਹਾਰ ਮਨਾਓ,
ਕਿਰਤ ਦੀ ਲੁੱਟ ਹਟੇ, ਸੁੱਤੀ ਖਲਕਤ ਨੂੰ ਜਗਾਓ।
ਏਕੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਬਰਕਤ,
ਕੰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਅਲਖ ਜਗਾਓ।
ਲੇਖਕ : ਸ਼ੀਲੂ