ਇਹ ਤਾਂ

ਇਹ ਤਾਂ ਬੋਲ ਨੇ ਪਰਿੰਦਿਆਂ ਦੇ, ਕਦੋਂ ਹੁੰਗਾਰੇ ਤਲਾਸ਼ਦੇ।
ਸਵਾਰ ਹੋ ਪੌਣ ਦੇ ਪਰਾਂ ‘ਤੇ, ਅੰਬਰ ਦੇ ਹੁਲਾਰੇ ਤਲਾਸ਼ਦੇ।
ਇਹ ਤਾਂ ਵਹਿਣ ਨੇ ਨਿਰੰਤਰ, ਬੇਖ਼ਬਰ ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ ਰੂਪ ਤੋਂ
ਬੇੜੀਆਂ ‘ਤੇ ਹੋ ਸਵਾਰ, ਕਦੋਂ ਇਹ ਕਿਨਾਰੇ ਤਲਾਸ਼ਦੇ।
ਪਿਆਸ ਨੇ ਕਿੱਥੇ ਬੁਝਾਉਂਦੇ, ਦਰਿਆਵਾਂ ਝਰਨਿਆਂ ਦੇ ਜਲ
ਇਸ਼ਕ ਹੈ ਸਾਗਰ ਦਾ ਕੇਵਲ, ਤੇ ਪਾਣੀ ਖਾਰੇ ਤਲਾਸ਼ਦੇ।
ਫ਼ਕੀਰੀ ਦੀ ਅਯਾਸ਼ੀ ਨਹੀਂ, ਅੱਖਰਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਨੇ ਮੁਕੱਦਰ
ਮਹਿਲ, ਨਾ ਛੱਤਾਂ ਦੀਵਾਰਾਂ, ਨਾ ਝੁੱਗੀਆਂ, ਢਾਰੇ ਤਲਾਸ਼ਦੇ।
ਲਿਸ਼ਕਦੇ ਨੇ ਜ਼ਿਹਨ ਅੰਦਰ, ਖੰਡਾਂ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡਾਂ ਦੇ ਜਲੌਅ
ਚੁੱਕ ਕੇ ਨਜ਼ਰਾਂ ਕਦੋਂ, ਕੋਈ ਨਜ਼ਾਰੇ ਤਲਾਸ਼ਦੇ।
ਲੇਖਕ : ਮਨਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ, ਸੰਪਰਕ: 96467-13135