ਤਿੰਨ ਮਾਵਾਂ

ਦੁਨੀਆਂ ‘ਤੇ ਤਿੰਨ ਮਾਵਾਂ, ਤਿੰਨੋਂ ਹੀ ਮਹਾਨ।
ਚੁਕਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਕੋਈ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਨ।
ਪਹਿਲੀ ਮਾਂ ਔਰਤ ਹੈ, ਕਹਿੰਦੇ ਜਿਸ ਨੂੰ ਜੱਗ ਜਣਨੀ।
ਬੇਅੰਤ ਪੀੜਾਂ ਸਹਿ ਕੇ, ਸਾਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦੀ।
ਚੰਗੇ-ਮੰਦੇ ਵਿਚਲਾ ਫ਼ਰਕ, ਸਾਨੂੰ ਹੈ ਸਮਝਾਉਂਦੀ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਾਡੀ ਸਵਰਗ ਬਣਾਉਂਦੀ, ਪਰ ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਜਤਾਉਂਦੀ।
ਐਸੀ ਹਰ ਇੱਕ ਮਾਂ ਦੇ ਲਈ, ਮੇਰਾ ਦਿਲੋਂ ਸਲਾਮ।
ਦੁਨੀਆਂ ‘ਤੇ ਤਿੰਨ ਮਾਵਾਂ, ਤਿੰਨੋਂ ਹੀ ਮਹਾਨ।
ਦੂਜੀ ਮਾਂ ਹੈ ਮਾਂ ਬੋਲੀ, ਜੋ ਸਿੱਖੀ ਮਾਂ ਦੀ ਝੋਲੀ।
ਇਹ ਹੈ ਸਭ ਦੀ ਖੇਤਰੀ ਭਾਸ਼ਾ, ਮੇਰੀ ਹੈ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ।
ਬੋਲਣ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਸ਼ਰਮ ਕਰਾਂ, ਹੈ ਇਸ ਦੀ ਟੌਹਰ ਨਵਾਬੀ।
ਕੌਮ ਹੈ ਓਹੀਓ ਬਚਦੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਹੈ ਜਿਉਂਦੀ।
ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਜਾਨ ਹੈ ਸਾਡੀ, ਕਰੀਏ ਇਸ ਦਾ ਸਨਮਾਨ।
ਦੁਨੀਆਂ ‘ਤੇ ਤਿੰਨ ਮਾਵਾਂ, ਤਿੰਨੋਂ ਹੀ ਮਹਾਨ।
ਤੀਜੀ ਮਾਂ ਹੈ ਧਰਤੀ ਮਾਂ, ਜੋ ਹੈ ਸਭ ਦੀ ਪਾਲਣਹਾਰ।
ਰੁੱਖ, ਮਨੁੱਖ, ਹਵਾ ਤੇ ਪਾਣੀ, ਸਭ ਇਸਦੇ ਕਰਜ਼ਦਾਰ।
ਕੁੱਲ ਦੁਨੀਆ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਸੰਭਵ, ਇਸ ਬਿਨ ਜੀਵਨ ਕਿਸੇ ਦਾ।
ਜੇ ਮਾਂ ਧਰਤੀ ਰੁੱਸ ਜਾਵੇ ਤਾਂ, ਜਿਉਣਾ ਦੱਸੋ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ?
ਉਪਕਾਰੀ ਧਰਤੀ ਕਰ ਬੰਜਰ, ਨਾ ਕਰੀਏ ਅਪਮਾਨ।
ਦੁਨੀਆਂ ‘ਤੇ ਤਿੰਨ ਮਾਵਾਂ ਪਰਮ, ਤਿੰਨੋਂ ਹੀ ਮਹਾਨ।
ਚੁਕਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਕੋਈ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਨ।

ਲੇਖਕ : ਪਰਮਿੰਦਰ ਕੌਰ, ਸੰਪਰਕ: 98773-46150