ਇੱਕ ਹਥਿਆਰ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਥੋੜ੍ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਮਿਹਨਤ
ਹਰ ਰੋਜ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਵਹਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਪਸੀਨਾ
ਕਦੇ ਤਪਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਈਰਖਾ ਦੀ ਤਿੱਖੀ ਅੱਗ ਵਿੱਚ
ਕਦੇ ਚੰਡਦਾ ਹਾਂ
ਵਿਕਰਾਲ ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਹਥੌੜੇ ਨਾਲ
ਰਗੜਦਾ ਹਾਂ ਬਦਲੇ ਦੀ
ਸਖ਼ਤ ਰੇਤੀ ਨਾਲ
ਇੱਕ ਹਥਿਆਰ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਪਰ ਇਹ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਮੈਨੂੰ
ਮੇਰੀ ਮਿਹਨਤ ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾ ਰਹੀ
ਬੇਕਾਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਪਸੀਨਾ
ਈਰਖਾ ਦੀ ਅੱਗ ਬਲਦਾ ਹਾਂ
ਪਿਆਰ ਬਰਸਾਤ ਬਣ ਕੇ
ਵਰ੍ਹ ਪੈਂਦਾ
ਸਖ਼ਤ ਰੇਤੀ ਚੁੱਕਦਾ ਹਾਂ
ਤਾਂ ਹੱਥ ‘ਚ ਆ ਜਾਂਦੀਆਂ
ਨਰਮ ਹਰੀਆਂ ਪੱਤੀਆਂ
ਹਥੌੜਾ ਚੁੱਕਦਾ ਹਾਂ
ਤਾਂ ਹੱਥ ‘ਚ ਆ ਜਾਂਦੀਆਂ
ਫੁੱਲਾਂ ਦੀਆਂ ਡੰਡੀਆਂ
ਕਦੇ ਭਰ ਜਾਂਦਾ ਅੱਖਾਂ ‘ਚ
ਹਮਦਰਦੀ ਦਾ ਪਾਣੀ
ਯਾਦ ਆ ਜਾਂਦਾ
ਭਾਰੇ ਪੱਲੜਿਆਂ ਦਾ ਝੁਕ ਜਾਣਾ
ਇਹ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਮੈਨੂੰ
ਕਿ ਮੈਂ ਜੋ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਇੱਕ ਤਿੱਖਾ ਬਰਛਾ
ਪਥਰੀਲੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ
ਚੀਰ ਦੇਣ ਵਾਲਾ
ਮੇਰੇ ਹੱਥੋਂ ਬਣਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਗੁਲਦਸਤਾ।
ਲੇਖਕ : ਗੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕਲਸੀ
ਸੰਪਰਕ: 98881-39135